Het zijn de jaren na de Tweede Wereldoorlog, de jaren van de wederopbouw, van Nikita Chroesjtsjov, de Deltawerken, van Vadertje Drees maar ook de jaren van de watersnoodramp in Zeeland waarvoor aannemers als De Groot’s Houtbouw en Poel uit den (toen nog met kleine letter) Ham noodwoningen hebben gebouwd, maar ook van burgemeester Bramer. En wie herinnert zich niet het busongeluk dat het Hervormd Jeugdkoor trof in 1955 in Osnabrück; het honderdjarig bestaan van het dorp Vroomshoop (1959) waar in de vijftiger jaren nieuwe fabrieksgebouwen werden gesticht en de bouw van nieuwe woningen aan de Kempersgoren werden gerealiseerd. Verder kwam het nieuwe “Groene Kruis” gebouw (voorheen achter Kiers aan de Ommerweg) aan de Smitstraat in den Ham gereed en in 1957 werd de tienduizendste inwoner in de gemeente den Ham ingeschreven. Initiatieven werden ontwikkeld voor de bouw van het Maatschappelijk Cultureel Centrum aan de Julianastraat in Vroomshoop. Het waren de jaren van de wederopbouw maar ook de verhoging van onze levensstandaard.
Zo konden enkele gezinnen zich een auto permitteren. Vaders reden in een Opel Kadett, een VW Kever of een DKW. Moeders reden nergens in, die zaten thuis te breien (wat ook mee ging als ze op visite gingen) of sokken te stoppen. Zij waren geabonneerd op de Libelle, de Margriet of de Princess en de radiobode afhankelijk van hun geloof. Iedereen dronk drie glazen melk per dag want dat moest van Joris Driepinter; iedereen rookte. Jongens hadden vetkuiven met in hun nek een ‘gootje’. Demonstratief werd het haar achterovergekamd met flink wat brylcreem en onder hun billen een Kreidler, Zündapp of Berini, het liefst met een beverstaart bungelend aan de bagagedrager. En de meisjes kleedden zich in een petticoat.
Op 2 oktober 1951 kwam de eerste zwart-wit tv, in den Ham hadden dokter Kohly, de familie Teisman en Café Eggengoor een toestel. Uitgezonden werd er drie avonden in de week op één kanaal. Woensdag- en zaterdagmiddag werden kinderprogramma’s vertoond en stonden groepen kinderen voor het hek bij dokter Kohly te wachten tot ze naar binnen mochten want dan kwam Dappere Dode, Pipo de Clown, de Verrekijker of Snuf de Hond. ’s Avonds werd er naar de quiz met Theo Eerdmans “Je neemt er wat van mee” of “Tel uit je winst” gekeken, bijgestaan door Maud van Praag. De hoofdprijs was fl 1000,00 minus fl 0,01 anders moest er kansspel belasting betaald worden. En niet te vergeten de thrillers van Alfred Hitchcock. De humor kwam van Snip en Snap en Wim Sonneveld en op Oudejaarsavond van Wim Kan. En soms werd een CEFA film in het gebouw voor Christelijke Belangen in den Ham of in gebouw Irene aan de Hammerstraat in Vroomshoop vertoond, uiteraard onder auspiciën van de kerkenraad. En de oudere jeugd mocht soms naar de bioscoop (Palace of Varossieau) in Almelo waar, voordat de hoofdfilm begon, Philip Bloemendal het Polygoonjournaal presenteerde.
Het is verbazingwekkend wat zich in een halve eeuw heeft voltrokken: Wasmachines; Auto’s; Kleuren-tv’s met vele zenders; Vaatwassers; Elektrisch fornuizen; Computers – te veel om op te noemen. De ontwikkeling neemt geen schoft!